Openingswoorden ' 3 x DE GROOT door Hans Andringa :Een duik in de rivier van nog niet verloren herinneringen

Speciale gasten:
Muzikale bijdrage door Frits Linnemann and Friends (Ben,Michiel,Ron,Arwen,Zwaantien)
en door Arthur, Joris en Sanne Sikken



Hans Andringa:
Een bijzondere plek om onder deze monumentale foto te staan.
Het is al weer 4 jaar geleden dat deze groep oudere heren hier zelf exposeerden.
(red. Hans staat rechts op de foto)
Het was een expositie, die we de titel ‘for ever young’ hadden mee gegeven.
De drie mede exposanten; Arie, Burgert en Diet zaten eind jaren zestig in dezelfde klas als Karel en hebben hem zeker beter gekend.
Ik zat een klas lager en keek nogal op tegen een ieder, die wat hoger zat op de kunstacademie.
Karel kwam in die tijd op mij over als een wild beest, vol ongetemde energie, iemand waarvoor je een stap opzij deed en je kon confronteren met uitspraken, waarbij je ‘woordloos’ achterbleef.

For ever young,
Make your wishes come true.

Het was eind jaren zestig en we dronken allemaal vrijelijk, ieder op zijn of haar eigen wijze, uit de beker van onbegrensde mogelijkheden die de wereld ons toen nog leek te bieden.
Ik herinner me dat tussen de middag Toos, met de lange rode haren en broodtrommeltje, als een weelderige muze de academie kwam binnen fladderen, al dan niet aan de hand van Karel.

Karel, hij was er gewoon.Iemand, om wie je niet heen kon en die als het moest op de tafel sprong en zich regelmatig liet horen op zijn mondharmonica.
Muziek maken moet voor hem als schilderen zijn geweest.
De laatste keer dat ik Karel sprak was in zijn laatste atelier in de Drievriendenstraat waar hij maar zo kort heeft kunnen werken.
Hij stond toen voor me: breekbaar, als een geknakte reus.
Zijn werk, waarvoor hij de taal pas vond na de academie, was bijna afgerond.
Hij was een schilder geworden, werkend vanuit de traditie.
Werk, waarvoor hij de rust zocht in het landschap, zoals de groep van Rotterdamse aquarellisten van kort na oorlog, waar hij te jong voor was om toegerekend te worden. ‘Hij zou ook niet tot een groep willen behoren.’
Zijn werken hangen nu hier alsof ze gisteren geschilderd zijn.



“Forever young”

Anna- Maria leerde ik kennen, toen ze bij mij als student in de klas kwam.
Het was een dubbele ontmoeting, in haar zag ik Toos terug als wervelwind van de jaren zestig, alleen verstilder en zag Karel terug in haar werk.
Een open familieboek, dat de adem ontnam door de herkenning en de getekende emoties van een rouwproces.
We spraken toen vaak over Paulus en ik over mijn inmiddels overleden zusje, die voor mij als jongetje even “anders” moet zijn geweest als Paulus voor haar.
We hadden iets gemeen, omdat we allebei waren opgegroeid, ik met een zus, en zij met een broer met “een verstandelijke beperking”, zoals men dat tegenwoordig zo plechtstatig noemt. Ik in mijn tijd en zij in haar tijd.
Anna- Maria was en is een tekenaar en heeft nu, na de academie, haar vorm gevonden.
Werk dat niet groter hoeft te zijn dan het blad van de keukentafel waarop ze haar verhaal kan vertellen. Een verhaal, als een wonderlijke reis door de geest vol geheimen en verborgenheden. Persoonlijke ervaringen, als een getekend dagboek,
Bevrijd van de vrijheden met al zijn beperkingen van die academie.
Bevrijd na de academie, net als Karel, die zijn passie vond voor de stad en de Hollandse polders onder het altijd verschuivende portret van de lucht.



For ever young,
May you build a latter to de stars.

Paulus, opgeleid bij Atelier Herenplaats, staat hoog op de ladder van de onbevangen verbeelding.
Zijn werk laat zich lezen als zijn gedichten, als pictogrammen van diep menselijke emoties vol sprankelende erotiek.
In de voetsporen van zijn vader, wil hij een groot kunstenaar worden.
Samen met Anna-Maria heeft hij aan de twee tekeningen gewerkt, die hier op deze expositie hangen.
Met respect voor elkaars werk komen twee opvattingen samen.
Als een kleine spiegel van het leven, die straks de zijmuur van de Artotheek - Galerie stg. Karel de groot moet sieren.
Twee stijlen smelten samen, waarin elk hun eigen herkenbaar handschrift hebben behouden.



For ever young ,
May your heart always be yoyfull,
May your song always be song.

In een aquarel hier op de expositie heeft Karel zichzelf en drie mensen samengebracht, als drijvende symbolen, op een voor hem geliefde plek bij Vlaardingen.
Toos,Paulus en Anna Maria, als een nagelaten herinnering op de stroom van de tijd.



For ever young

Toos jij gefeliciteerd, dat jij deze drie de Groten hier hebt samen gebracht.
Hierbij verklaar ik de expositie “drie maal DE GROOT” voor geopend.